De krukas is het centrale onderdeel van het drijfstang-contragewicht mechanisme. Dit zorgt ervoor dat de lineaire beweging van de zuigers wordt omgezet in een continue roterende beweging. Zo drijft de krukas motoronderdelen aan zoals de multiriem of de distributieriem.
Zonder krukas kan elk van deze onderdelen niet functioneren en kan de auto niet rijden. De nokkenaspoelie brengt de beweging van de krukas over op de nokkenas.
Het was tijdens het Romeinse Rijk dat de werking van een motor op basis van het mechanische principe werd ontdekt. De omzetting van een translatiebeweging in een rotatiebeweging komt van het drijfstang-contragewicht mechanisme.
Het was in de 19e eeuw, dankzij de stoommachine dat het drijfstang-contragewicht mechanisme echt een groot succes werd. De 4 onderdelen waarop het drijfstang-contragewicht mechanisme is gebaseerd zijn: de zuiger, de drijfstang, de krukas en het motorblok. Een cilindrisch onderdeel waarmee het lucht/brandstofmengsel voor een explosie samen wordt geperst; de zuiger drijft dan een tegengestelde beweging aan. De krukas zet deze beweging daarna om.
Er zijn twee soorten drijfstangen: de samengestelde drijfstang en de drijfstang uit één stuk. Omdat er geen verwijderbare krukas nodig is, is de gemonteerde drijfstang de meest voorkomende.
De krukas bestaat uit contragewichten die de rotatiebeweging in stand houden dankzij de traagheid tijdens het dode punt, en omvat krukpennen die verbonden zijn met de drijfstang en het krukaseinde. Deze laatste is verbonden met de versnellingsbak, de koppeling en het vliegwiel.
Uitbalanceren van de krukas is essentieel: trillingen worden opgewekt door een roterend contragewicht. Door het ontwerp van de krukas heeft deze geen homogeen gewicht. Voor het balanceren van de krukas, die moet worden vastgezet, moet men gebruik maken van speciaal voor dit doel ontworpen balanceermachines.